GÜÇ TANRISI DİNDARLARI
(UTANÇ)
İnsanlar tanrıya güçlü olduğu için taptılar. Aslında tanrılaştırıp taptıkları tanrı değil güçtü.
Böylelikle insanlar gücü idare eden olacaklarına gücün esiri oldular.
Oysa tanrının kudretinden çok sanatına hikmetine ram olacaklardı.
Peki, bu arada tanrı ne yapıyordu?
Tanrı, tanrıydı zaten, oda kendisine kul değil güce köle olanlara, o güç aracılığı ile onlara layık olan muameleyi yapıyordu.
Sağınıza solunuza bakın;
Devamlı suretle her türlü (Maddi-Manevi-Statüsel-Sınıfsal-bilimsel..) gücünü ispatlamaya çalışan sürüyle insan göreceksiniz.
Dedik ya sürü…
Güçte gösteriş bilinçte eriyiştir.
O yüzden bilginin arttığı ama anlamın azaldığı bir çelişki sarmalının içindeyiz.
O yüzden işte ilham hâsıl olmuştu şiir sanatıma ama…
Yüzüm yoktu yazmaya,
İnsanlık adına anlamı kaybolmaya yüz tutmuş bir şeye tutuldum;
“UTANÇ”
