Kaçıncı katının çatısı olduğunu bilmediği bir gökdelen de en uçta duruyor ve öylece küfrediyordu.
Onu tanıyan ve yardımcı olmak isteyen polis memuru elleri önde ayakları tetikte tereddütlü heyecanlı bir vaziyette ama ifadesinden emin şekilde şunu haykırıyordu;
– Yapma, biliyorum sen çok iyi birisin…
Bu cümleyi duyan küfürbaz intiharcı polisin cümleyi tamamlamasına müsaade etmeden tüm avazınca bağırdı.
– Bana en büyük kötülükleri zaten sen çok iyi birisin diyenler yaptı lan… Uzak dur benden o… çocuğu…
Ve kendisini boşluğa bıraktı…
Polisi öylece kala kalmıştı. İntiharcının son cümlesi çakıldı beynine ve o cümle ile onun hayatını kurtarmaya çalışırken o cümle hayatını sonlandırmada onu daha teşvik etmiş ve o cümleyi duyduktan sonra kendini boşluğa bırakmıştı.
Herkes de bir şok hali ve donma olmuştu.
Polis sükûneti bozdu.
– Biz bir katiliz…
Herkes bu ne demek istiyor der gibi ona bakarken, o beylik silahını aldı ve şarjöründe tek mermi kalana kadar herkesi tek tek kurşunladı. Son kalan mermiyi de kendi kafasına sıktı.
Bu olaya şahit olan ve sağ kalan gazeteci ertesi gün şu manşeti atacaktı;
“ İNSANLIK İNTİHAR ETTİ”….
İnsanlık intihara zorlanıyor belki faili meçhule kurban gidecek..!