Uyumak…
Ne kadar güzel…
Hani yarı ölmek diyorlar ya…
O zaman “ölmek ”çok daha güzel bir şey olmuyor mu?
Güzel olandan korkmak, ne kadarda korkunç olsa gerek.
Yaratıcının yeryüzünde herkese eşit uyguladığı tek şey…
Herkesin ama herkesin bir gün ölecek olması değil mi?
İnsan neden ölümlerde yıkılır, bir yığın hezeyanlara girer ki?
Aslında ölümde doğum gibi doğal bir şey değil mi?
Doğal olana insan neden isyan eder?
Oysaki birçok zulüm ve haksızlık kol gezerken neden?
Neden insan bir sevdiği, yakını öldüğünde, isyan eder haykırır.
Yaratıcının en adil olduğu şeye, doğanın temel kanuna isyan ne kadar haklı olabilir ki?
Belki de yaşadığımız çoğu haksızlıklar,
Asli olarak neyi haksızlık neyi hak görme bozukluğumuzdan sebep olmasın?
Bir soralım mı bunlar neden başımıza geliyor diye?
Fıtratını bahşedene, fıtrata aykırı vaziyette gidersen, o sana nasıl gelir?
Ben sevdiklerimin bana, bize haksızlık yapmaktansa ölmelerini tercih ederim.
Bende yapacaksam kesinlikle ölmeyi tercih ederdim.
Ölümle kaybetmek ne kadar güzel…
