Son dönemlerde öğretmenlere ve okul müdürlerine yönelik eleştiri ve saldırılar, bu konu üzerinden bir siyaset okumasını zorunlu kılmaktadır.
Neden ve zamanlaması üzerinde durmak gerekmektedir. Bu tartışmalar üzerinden, toplum tahayyülü yani nasıl bir toplum kurgulanmak istendiği üzerinde bazı sonuçlara ulaşmak mümkündür.
24 Kasım öğretmenler günü, bir günlük de olsa öğretmenlerin hatırlandığı, hizmetleri ve katkıları üzerinden övgülerin sıralandığı günlerdir. Bir gün sonra unutuluyor olsa da, onların hayatlarını kolaylaştırmak için atılacak adımların üzerinde durulur.
Fakat bu yıl süreç farklı ilerledi. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, 24 Kasım’da yaptığı konuşmada öğretmenlere hakaretler yağdırdı. Kılıçdaroğlu “Hala iktidarı destekleyen öğretmene ben öğretmen demem. Böyle öğretmen olmaz” diyerek gerçek düşüncesini net bir şekilde vurgulamış oldu.
Kılıçdaroğlu’na göre öğretmen olmanın en temel koşulu, siyasal iktidara karşı olmak. PKK, DHKP-C, FETÖ ve bilumum radikal yapılardan veya sempatizanı olabilirsiniz. Bu sizin öğretmenliğinize halel getirmez ama eğer iktidarı destekliyorsanız size öğretmen demem.
Sözün bittiği nokta. Bir ülkede halkın %52 desteğini almış olan bir iktidarı destekleyen öğretmen olması kadar normal bir şey olabilir mi? Öğretmenler uzaydan mı geliyor?
Kaldı ki öğretmenler içinde hükümete yakın olanların azınlıkta olduğunu gözlemlemekteyim. Bu durumu siyasal iktidar bir sorun olarak görmüyor ve diğerlerini ötekileştirmiyor ama tamamını kontrol edememenin vermiş olduğu acizlik ile öğretmenlere saldırılıyor.
Öğretmenin siyaset tartışmasının merkezine taşınması ahlaksızlıktır. Herkesin nasıl ki farklı siyasi görüşleri varsa, öğretmenlerin de kendi siyasi görüşleri vardır ve olmalıdır da. Bunda bir anormallik yoktur. Çok farklı siyasi görüşe sahip öğretmenlerin olması da doğaldır.
Öğretmenleri siyasi görüşleri ile değerlendirmeye kalkmak başlı başına akıl tutulmasının göstergesi olmaya yeter. Bir öğretmen hangi görüşte olursa olsun, saygıyı hak eder. Önemli olan, öğretmenlerin siyasi görüşleri değil, işlerini doğru yapmalarıdır.
Benim öğretmen ve hocalarımdan önemli bir bölümü siyasi olarak benden çok farklılardı fakat bu onları benim nezdimde değersiz kılmadı. Benim için bütün öğretmenlerim değerlidir. Ben öğretmenlerimin siyasi duruşuna değil, bana yaptıkları katkıya bakarım.
Bu kafa, kendisi dışındaki herkesi ötekileştiren faşist bir kafadır. Bir taraftan demokrasi ve özgürlüklerden bahsedeceksiniz, diğer taraftan sizin gibi olmayanların tamamına hakaret yağdıracak ve imha etmeye kalkacaksınız.
Yaklaşım hep aynı: Sanatçı yalaka olmaz, iktidarı desteklemez, derler ama kendileriyle koyun koyuna olan sanatçıları yüceltirler. Demek ki CHP yalakası olmadan sanatçı olunmuyor.
İktidara yakın olan basına da yandaş diyor ve aşağılıyorlar. İktidara gelince kapatacaklarını söylemekten de geri kalmıyorlar. Ama kendilerine yalakalık yapan basını özgür basın olarak adlandırıyorlar.
Kılıçdaroğlu’nun öğretmenlere dönük hakaretlerinden ilham alan CHP’li eski vekil Mustafa Kul, “Çağdaş, demokrat, aydın bir tane okul müdürü yok” ifadesini kullandı.
Yuh doğrusu. Bu kadar da zıvanadan çıkılmaz. Onca okul müdürü içinde bir tane çağdaş, demokrat ve aydın okul müdürü olmadığını söylemek eğitim camiasının tamamına hakarettir.
AK Partili bir yetkili çıkıp “CHP’de bir tane Müslüman yok” dese ne olur? Müthiş bir kampanya ve saldırı furyası başlar. Ortalık ayağa kaldırılır. Büyük bir infiale neden olur. Böyle bir söyleme ben de tepki gösteririm. Ama “Çağdaş, demokrat, aydın bir okul yok” ifadesi daha vahimdir.
Kendini aydın ve demokrat olarak tanımlayan kitleden çıt çıkmıyor. Kimse çıkıp bu işe tepki göstermiyor.
Sevgili öğretmenler ve okul müdürleri, bu hakaret genelde bütün topluma, özelde ise size yapılmıştır. Önemli bir kitlenin tepkisiz kalmasını anlayamıyorum. Bu durum bile eğitim camiasında iktidar karşıtı çok büyük bir kitlenin varlığını ispatlamaktadır. Benzer bir hakareti AK Parti yapsaydı, öğretmenler ortalığı ayağa kaldırırlardı.
CHP, her geçen gün toplumdan biraz daha uzaklaşmaktadır. Bunca ekonomik sıkıntılara rağmen oy oranını arttıramaması ve hatta düşürmesi, çılgına dönmelerini sağlıyor. Başarısızlık dolayısıyla bir taraftan dış destek arayışına girerken diğer yandan da halka hakaretler yağdırıyorlar.
Halkı aşağılayarak sonuç almak mümkün değil. CHP, kendini sorgulamalıdır. Ülkesini yabancılara şikâyet eden, milli konularda Türkiye’nin yanında durmayan, terör örgütleri ile seviyesiz bir ilişki sürdüren, temel değerlerini reddeden bir partiye bu halk neden iktidarı teslim etsin?
