Siyaseti gaybi (geleceksel) metaforlar üzerinden yapmak, hitap ettiği kitlede geleceksel kurgu ve beklentilerde aşırılık oluşturmaktadır. Kurguda ve beklentide oluşan bu aşırılık beraberinde aynı oranda siyasi merkeze aşırı bağlılığı getirmektedir. Bu bağlılık siyasi işleyiş açısından siyasi işletim merkezinin yoğun olarak işine gelen ve istediği bir durumdur. Bağlılıkla birlikte sorgulamasızlığı da getiren bu durum kitlede kısa vadede olmasa da uzun vade de büyük travmaların oluşmasına zemin hazırlamaktadır, hem bireysel olarak hem de toplumsal olarak.
Siyasi iradeyi, otoriteyi, istikrarı sağlamak adına yapılan bu araçsal olanı amaçsallaştırma, dışsal olanı içselleştirme doğru olanla yanlış olanı aynı iradece aynı otoritenin kararınca onun istediği istikrar düzeyinde karıştırmak ve bu karışmışlığa alışılmışlığı getirmektedir. Bir nevi topluluğun sağlığının elinden alınıp hastalığın nimet gibi sunulması. Yani hastalığı icat edenlerle ilacını icat edenler aynı!
Peki, hastalığı icat edenin icat ettiği ilaç tedavi amaçlı mıdır?
