Evet, aklımla zorum var.
Samimiyetimi kirletenleri, kullananları, öyle şeyler hak ettiğini, telkin edip hatta dayatıp duruyor bilemezsiniz.
Belki buna o nefsin diyeceksiniz ama ben aynı nefs ile samimiyetimi iyi niyetimi ortaya döktüm belki. Tüm iyilikler ya da iyi görünenlerde inançtan, akıldan, gönülden değil ve nefistendir bazı zaman…
Bizler bunu kestirme noktasında hem kendi hem tüm toplum adına ne kadar iç muhasebe ve sorgu yapabiliyoruz ki?
Herkesin önceliği kendi kutsalı iken ve herkes için bir diğerinin önceliği boş iş görülüyorken ve
herkesleşmenin içinde ötekileştirme alıp başını gitmişken;
Tüm bu aşamalarda samimiyet en büyük servet iken bunu heba eden ve veba görene akıl ne der?
Evet, aklımla zorum var.
İçinde zor sorular var, zor bir hayatın, zor katlanması sonuçların, zor hislerin hepsinin tepesinde duran aklımla zorum var.
Aklından zorun mu var derler ve ben donup kalır o akıl ile düşünür ve şunu söylerim;
Keşke herkesin zoru aklı ile olsa…
