1978 Yılında İslamcıları Üzen Bir Haber yayımlanır, İslamcı dergi ve gazeteler de.
Yıldız Mimarlıkta İslamcı hareketin önemli liderlerinden ve Akıncıların başkan yardımcısı olan, Tacettin Çete 1978 yazında, Karadeniz’de yapılan bir kampta boğulma tehlikesi geçiren gençleri kurtarırken boğularak şehit olmuştur.
Yıldız da, Komünistlere ve düzenbazlara karşı verilen mücadelede en ön safta idi.Kardeşimize yüce Mevla’dan rahmet dileriz.
YILDIZ DA HAYRİYE OLAYI:
Tarihimiz de iki kızın ismi hafızamda yer etmiştir neden bilmiyorum. İkisini de tanımam. Birisi büyük ninemle yaşıt ya daha da büyük olan. Bedriye, onu hatırlama sebebim onun ölümünün adeta korku filmlerini andırmasıdır. Rum aşkı Todoru ile, 1908 yılında Hürriyet’inden istifade ederek o günün hukukuna aykırı olarak evlenirler. Fakat İttihatçılar onları Beşiktaş karakolun da linç ettirirler.
Diğer kadında bu Yıldız Üniversitesinde ki kadın Hayriyedir.O da benim ablamın akranlarından dır. İkisi de çok cesur kızlardır. Toplumu galeyana getirme yeteneğine sahip kişilerdirler. Bedriye’nin hikâyesini birinci kitabımızda vermiştim. Hayriye’nin hikâyesini, Burhanettin Yıldız’ın “Güllerin Vedası” isimli eserinden genişçe okuyabilirsiniz. Fakat ben olayın içerisinde olan arkadaşlardan (Mehmet Güney) dinlediğim kadarıyla bitmeyen Yıldız Savaşlarında Kadriye ablamızın yerini anlatmak istiyorum.
Kadriye okulda ki eylemlerin öncülüğünü yapan sol görüşlü bir öğrencidir. Olaylar da genellikle belli bir zaman sonra bir grup alanı terk eder ama buna kaçmak denmez.İşte Kadriye bu durumlarda ortaya çıkar ve koridorun ortasında durur, ellerini havaya kaldırır, yumruklarını sıkar ve bağırır. Bu bölümler pek anlatılmaz yaşanır derlerya işte o cinstendir.
-Solculara ”Ulan siz erkek misiniz? Yuh olsun size, Meydanı gericilere bırakıp kaçıyorsunuz, dönün lan geriye”.Hayriye’nin bu çağrıları zaman zaman karşılık bulur işte ve solcular geri dönerler. Bu sefer slogan savaşları başlar; “Tek yol Devrim”’e karşı, “Tek yol İslam”, “Alla hu Ekber” sloganları ve ortalık yeniden karışır. Hayriye ve diğer solcu kızlar arkadaşlarına durmadan cesaret pompalamaya çalışıyorlardır. Adeta cahiliye döneminde ki görüntü tekrar ediyordu. Hayri’ye cahiliyenin Uhud da ki, “Hind Binti Utbe” gibi Yıldız Üniversitesinin Hindi’dir. Ama hiçbir tarafında develeri, malları mülkleri yoktu tek sermayeleri ideolojileri ve onun zaferiydi. Zaten Hayriye’de, onlara Uhud savaşındaki cahiliyenin soylu kadını “Hind”i hatırlatıyordu.
Artık Yıldız Savaşlarının kadın kahramanı Kadriye’ye bir çözüm bulunmalıydı.
-Ne yapacağız? Kızları da mı döveceğiz?
-Bir Çözüm bulmalıyız. Ona kız olduğu için dokunmuyoruz. Ama hepimiz biliyoruz ki; kavgaları çıkartan, kaçan solcuları durduran, onları kışkırtan kavgayı yeniden alevlendiren kadriyedir.
Fakat kadına vurma fetvası çıkmaz İskender Paşa’dan. O zaman el dokundurmadan işi çözmek gerekir ama artık bıçak kemiğe dayanmıştır.
-Dövelim ama incitmeyelim iyide bu nasıl olacak!?İşi Rahmetli Tacettin Çete üstlenir.
-Bu gün okula erken gidilecek ve bu Hayriye işi bitecektir. Ama kız darp edilmeyecek.
-Müslüman Öğrenciler lokalin önünde toplanır
-Tacettin, Hayriye senin, der reis!
– Tacettin, Ne yapacağım onu?
-Ne yaparsan yap.
Bir önceki günkü otobüs durağında Mehmet Güney ve yanında kilere yapılan saldırının failleri kimdi?
-Yıldızın kapıları tutulmuş savaş başlamak üzeredir.
-Her gelen solcu ”şerefsizim ki benim haberim yok”, diyor.
Müslüman öğrencilerin Namaza gittiğini haber alan bir grup solcu öğrenci dışardan okula gelmiştir.Ders saati öncesi iki grup karşılaşır ve muharebe başlar. Hayriye yine grubun içindedir.Hayriye yine bağırıp çağırıyor solcuları kumanda ediyordur.
Fakat suratına inen bir tokatla allak bulak olur. Okulun çatısı başına yıkılmış gibidir. Yediği ikinci bir tokat onu kendine getirir ve karşısında Rahmetli Tacettin’i görünce kaçmaya başlar.
Hayriye önde, Tacettin arkada kovalamaca başlar.Hayriye açık bulduğu kapıdan revire dalmıştır.Fakat yolda bitmiş ve sırtını duvara dayamıştır.
-Tacettin; “Kız Hayriye işte buraya kadar. Keseyim mi kız şimdi seni?
Kız için her şey durmuştu. Yıllardır kavga eden erkeklerin içinde dolaşıyor, arkadaşlarını Müslüman öğrencilerin aleyhinde kışkırtıyordu. Yaralananlar, dayak yiyenler, kanlar içinde kalanlar oluyordu. Fakat Hayriye’ye hiçbir şey olmuyordu. Onunu için Hayriye’nin şaşkınlığı korkusundan daha da büyüktü. Sürüden ayrılmıştı hem sürü, hem kendisi başsız kalmıştı. Sesi çıkmıyordu, alıp verdiği nefes bir feryat gibiydi. Hayriye’nin bacaklarından aşağı akan sular ayaklarının dibinde göllenmeye başlamıştı.
Durumu şaşkınlık içinde seyreden Laboratuvar hocası
-Tacettin, yalvarırım burada yapma, Dışarıda yap ne yapacaksan, Zaten ortalığı batırdı, berbat etti bu kız!
-Kız Hayriye; keserim seni. Bir daha ortada dolaş, kavga çığırtkanlığı yap, seni estetik ameliyat yaparım.
O günden sonra Hayriye 6 Ay okula gelmez ve okul daki kavgalarında arkası kesilir.”[1]
[1] Bahaddin Yıldız Güllerin Vedası özgün yayınları İstanbul.a
